100th CONCERT - ROOTS MUSIC BRUSSEL
SECOND HAND STORE (B)
CHILLY WILLY (B) - 15th Anniversary 
Nekkersdal Brussel  - december 06, 2007 

Website Org:ROOTS MUSIC BRUSSEL 
Website Artist:Chilly Willy (B) - Second Hand Store (B)

Review: Witte MVS
Photo: Freddy B

Van festiviteiten gesproken, er viel héél wat te vieren in Nekkersdal. Nou en of. Eerst en vooral was het natuurlijk de naamfeestdag van die brave heilige man uit Spanje, Sinterklaas genoemd dezer dagen i.p.v. Sint Niklaas, om geen verwarring te zaaien met de gelijknamige stad in het Waasland. De heilige liet zich hier in de Brusselse bluesclub vertegenwoordigen door Philippe, weliswaar geen heilige van beroep, maar dan toch behept met enige verantwoordelijkheid inzake het reilen en zeilen in en rond G.C. Nekkersdal, hetgeen al een zekere graad van wereldlijke onthechting vereist, wil men deze taken tot een goed eind te brengen.

Het tweede feest betrof Roots Music Nekkersdal zelve. Vandaag was immers het honderdste concert dat plaatsvond hier in dat kleine zaaltje dat wij welhaast onzent kunnen noemen. Wie herinnert zich nog het eerste met Eddie Kirkland & the Energy Band ? Chilly Willy mocht hier reeds seizoensopener zijn in september van 2004 en nu dus de honderdste gig opener. Ze zijn dus welk degelijk feestbeesten.
 
En ‘last but not least’, het derde feest van de avond kaderde in het vijftienjarige bestaan van Chilly Willy Loony Goony and the Free American Indian Hippy Blues Street Fruits, ofte Chilly Willy tout court, om enkele duizenden kilobytes op onze harde schijf in ons hoofdje uit te sparen. Om het feest te laten slagen, werden kosten noch moeite gespaard. Ten dien einde werden door de band ook enkele oudgedienden opgetrommeld, die zich noch steeds op het bluespad voortbewegen en zich onder de noemer Secondhand Store manifesteren op de Belgische podia. Vanavond namen de Pizze, de Nico en den Dizzy Gerry het voortouw. Om te doen waar ze zo immens goed in zijn. Een publiek opwarmen dat uit de kou komt, in files heeft gestaan, getwijfeld heeft of ze wel op een donderdagavond naar de blues willen, morgen weer moeten werken, op de valreep beslist hebben om niet naar Anderlecht-Tottenham te gaan kijken en uiteindelijk met voorbedachten rade of volledig onbewust in Nekkersdal terecht kwamen.

SECOND HAND STORE

Zoals steeds begon Secondhand Store met een rijtje standards waaronder “Sugar Mama” en “Blues with a Feeling” van resp. Chester Burnett aka Howlin’ Wolf en Little Walter. Mooie dingetjes. Dan volgden hun zelfgepende roadsongs “Your Baby Drives My Automobile” en “Highway”, over ontrouw en vrouwen en booz. Wat had je gedacht ? Trouw naar het origineel. Ook “Motherless Child” van Cuban Heels was weer van de partij. En dat mag. Ere aan de nagenoeg enige goeie hedendaagse bluesband van het Nederlandstalige noorden. Nog een sterk “Smokestack Lightning” en een Hendrix-uitvoering van “Catfish Blues”, een moeilijk te tracen nummer qua oorsprong, maar vermoedelijk van Jim Jackson, een medecin show-zanger uit 1928.
Genoeg geschiedenis, Store eindigde met “Hip Shake Baby” van Slim Harpo, maar werd teruggefloten (in de letterlijke betekenis hier) door de mensen voor een tweetal bisnummers. Mooie prestatie van deze ex-Free American Hippys.

Na een pauze van een halfuurtje, tijdens dewelke we van een slideshow van foto’s van de negenennegentig voorgaande gigs konden genieten, en een pintje of twee klommen Huibbe en z’n Blues Street Fruits op het podium.

CHILLY WILLY LOONY GOONY AND THE FREE AMERICAN INDIAN HIPPY BLUES STREET FRUITS

“Are You Ready for the Blues ?...” Chilly Willy vroeg confirmatie van de aanwezigen of ze echt wilden waar ze voor gekomen waren. “Are You Ready for the Blues ?...” “Yesssss” luidde het antwoord en de jungleritmes van “Hey Bo Diddley” rolden de zaal in, gevolgd door Billy Boy Arnold’s “You Got Me Wrong”. De sfeer werd song by song opgebouwd, en vóór het einde van de eerste set, ingeluid door “No Fightin’” van Lester Butler, waren her en der reeds menige handen op mekaar gekregen, zelfs in de fossiele voorhoede van de tent. De tweede set begon met het recht voor de raapse “Mother in Law” van K-Doe. De aanwezige schoonmoeders zullen blij geweest zijn met deze ode. Daarna werd oudgediende Nico Bluesharp op de bandstand geroepen. Bij zijn oude maats moest hij ietwat meer uit zijn schelp komen, om nog enigszins gehoord te worden, maar hij liet zich niet kennen. De vonken vlogen er spreekwoordsgewijze vanaf, en ook een duel met huidige smoelschuiver Yvan ging Nico niet uit de weg. Vollen bak, zoals ze bij ons zeggen, en bij u ook wellicht. Voor “Born Blind”, Sonny Boy Williamson, werd slowhand Pizze er ook bij geroepen om een gitaartje te picken, en als even later ook Dizzy Gerry nog naar boven klom, stond de ganse nannekesnest op het podium. Chilly Willy door de jaren heen. Hoogtepunten meer dan genoeg; “New Orleans” bijvoorbeeld, en “Hip Shake” was er één, en “Ti Ni Nee Ni Nu” van Harpo. De hippen sheekten en eentje waagde zich op het podium in de onmiddellijke nabijheid van Huibbe. Gedurfd zowaar. Ondertussen was de tijd, ongemerkt, reeds ver over twaalven gesukkeld en werd Loony Goony’s aftocht geblazen. Dat lieten de aanwezigen zich uiteraard niet welgevallen en per legale petitie werd een bisnummer afgedwongen. Dat werd Muddy’s “I Got My Mojo Working” en hierbij werd Huibbe vocaal meer dan vakkundig bijgestaan door onze bluesqueen Cora Lee. Magic in the house. Huidige belangenvermenging hadden we omgekeerd vorige week al eens meegemaakt in the Borderline. Daar werd, zoals jullie hier gelezen hebben, Huibbe door Coralee uitgenodigd om plaats te nemen in de rangen van No Trouble. De mojo werkte wel degelijk op de aanwezigen, en er werd geen ogenblik gedacht aan de werkdag van morgen, zolang de laatste noot niet was uitgedoofd. Geen stagediving van den Huibbe hier echter, vanwege levensgevaarlijke tafeltjes vooraan in de weg.

Het was een fijne avond geweest. Ubrt had de playlist alweer gepikt. Maar goed, hij kan er maar deugd van hebben. Philippe zag dat het goed was en knikte welwillend.
Dit concert luidde wellicht een nieuwe tendens in bij Nekkersdal. Behalve de buitenlandse bluesartiesten, zullen er wat meer Belgische aan bod gaan komen. Volgend jaar op 28 februari zijn alleszins Rusty Roots hier reeds van de partij. Misschien kan dit gepaard gaan met de presentatie van hun nieuwe CD ? Who knows ?

Ondergetekende kon weer voldaan naar huis, en hoewel het onophoudelijk geregend had waren zijn kazematten niet overstroomd. De levee had stand gehouden.

witteMVS